Miłość pozwala przekroczyć wszelkie bariery, ktoś by powiedział, że to czasem wstyd, ale nie, ten człowiek nie boi się pokazywać prawdziwych uczuć się i traktuje swoją dmuchaną ukochaną jak prawdziwą wybrankę.
Dziś znów mało osób, dużo traum. Po prostu ostatnio coraz więcej przychodzi opowiadań od jednej osoby. Zatem zapraszam do lektury!Nie powtarzajmy tego! Nigdy! Osobom, których psychika nie jest wypaczona stanowczo odradzamy lekturę, pozostałych zapraszamy, im i tak jest wszystko jedno...
TWARDZIELKA
Będąc w 4 klasie szkoły podstawowej postanowiliśmy się wybrać większą paczką na wycieczkę rowerową- oczywiście z tatą kolegi bo jeszcze dzieciaki z nas były, dorastające ale w każdym razie dzieciaki. Owa wyprawa miała się odbyć w sobotę, planowaliśmy to z miesiąc albo i więcej i taka sobie mądra ja dzień wcześniej poszłam z koleżankami do parku pospinać się na tz. "drzewko przeklinania". I wisząc sobie spokojnie na wysokości 2m głową w dół nie przewidziałam, że na drzewie mogły zamieszkać inne istoty. I w ten sposób pewna wiewiórka (założę się się, że był to pan wiewiór bo jego usposobienie nie było pod żadnym pozorem przyjemne) przestraszyła mnie jakimiś piskami i sykami i spadłam z tego drzewa.
Kilka dni temu przypomnieliśmy sobie najsłynniejsze cytaty z „Misia”, dziś przyjrzymy się „Rozmowom Kontrolowanym”, czyli dalszym perypetiom Ryszarda Ochódzkiego, z których możemy się m.in. nauczyć, że prawdziwe konspiracyjne hasło musi być zawsze głupie, rymowane i bez sensu. Miłej lektury!- Ktoś pukał?
- Tak, to ja. Dzień dobry pani.
- Słucham pana.
- Jestem przyjacielem Ryszarda.
- Dzień dobry, proszę bardzo. Chwileczkę, jakiego Ryszarda?
- Ochódzkiego, pani siostrzeńca.
- Aha, proszę. Hasło pan zna?
- Jakie hasło?
- Oczywiście, że znam.
- Musi pan je powiedzieć.
- Naturalnie: „Żyrafy wchodzą do szafy”.
- „Pawiany wchodzą na ściany”. Proszę bardzo pana, proszę
- Czy jest tu drugie wyjście?
- Nie ma. To jest drugie
- A gdzie jest pierwsze?
- Zamurowane, tam
- A tam nie ma żadnego?
- Tam jest, ale... ale to jest trzecie.
* * * * *
- Czy wy nie uważacie, że my za mało prywatnie się widujemy? Zaprosilibyście mnie kiedy do siebie.
- Gdyby towarzysz generał zechciał dać się zaprosić na tradycyjną wigilię.
- Bardzo chętnie. Kiedy urządzacie?
- Dwudziestego czwartego.
- Aha, znaczy jeszcze przed świętami. Może i słusznie.
- Indyki wpadają we wnyki.
- Rozumiem. Ryby pływają na niby.
* * * * *
- O co mu chodzi? Ma się przyzwyczajać chodzić?
- To nie o to chodzi.
- Przecież słyszę. Nie słyszysz co mówią?
- Nic nie słyszę.
- W ogóle nic nie mówią.
- Co mówisz?
- Cicho, bo coś mówią.
* * * * *
- Zygmunt? Skąd ty tutaj?
- Zajechałem na obiad i powiedzieli mi, że jesteś. Nie przeszkadzam ci?
- Żartujesz, oczywiście, że nie. Czekaj, w tej sytuacji... pozwól, że ci przedstawię: Beata.
- Żony nie musisz mi przedstawiać.
- To nie jest moja żona.
- (KOBIETA) Twoja nie, ale jego, idioto. To mój mąż.
- Widzisz coś?
- Nie, nic nie widać. Chcesz zobaczyć?
- Pokaż. Oho.
- Co widzisz?
- Nic nie widzę.
- No widzisz.
* * * * *
- A, o której wrócisz ?
-Nie wiem, jak wrócę to ci powiem !
- Aha .
* * * * *
- Wiśnia jest wiśnia!
- Posiada witaminy przede wszystkim.
- Wypijasz takie dwie i masz komplet.
- Witamina jest podstawą człowieka.
* * * * *
- Człowiek nie sznurek, wszystko wytrzyma
* * * * *
- (PROSTYTUTKA) Hej, umiem takie rzeczy, że nie uwierzysz.
- Ja już jestem niewierzący.
* * * * *
- Miał być szczupak po litewsku, ale że nie dostałem szczupaka, więc będzie goloneczka w piwie, towarzyszu generale.
- Ooooo, brawo
- Bardzo wystawna wigilia.
- No zgodnie z tradycją właściwie powinien być opłatek.
- Słusznie, słusznie, ale nie róbcie z tego zagadnienia. Najważniejsza jest tradycja. Podzielimy się jajeczkiem.
* * * * *
- Złapią mnie, powieszą i rozstrzelają.
* * * * *
- Suwalszczyzna to jest gdzieś w bok od Warszawy, tak? Przypomnij mi gdzie to jest dokładnie.
- Pojedziesz to sam zobaczysz gdzie to jest.
* * * * *
- Tu Lebioda
- Kto?!
- Jerzy Lebioda!
-...aha rozumiem tu Kilimandżaro
- Rozmowa kontrolowana, rozmowa kontrolowana
- Szwedzka bułka napoczęta, schodźcie przynieść świeże pieczywo
- Pieczywo... to jest... Czyli wszystkie na dół mamy zejść?
- Pieczywo!!!
* * * * *
- Do kogo masz zaufanie?
- Ja? Do nikogo.
- Słusznie, ale teoretycznie?
- Do ciotki?
- O, ciotka! Dobrze. Jak nazwisko ciotki?
- Ciocia Lusia. Yyyyyy, ciocia Lusia ma na nazwisko... czekaj... hmmm, w Rembertowie mieszka.
* * * * *
- Napijecie się czegoś?
- Wodę mineralną, jeśli towarzysz generał...
- Jee tam, wodę, coś mocniejszego. Herbaty? Z dwóch torebek wam zrobię.
* * * * *
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą